ต้นทุนการผลิตโอกาสคืออะไร?

ต้นทุนการผลิตเป็นกลุ่มของค่าใช้จ่ายเช่นเดียวกับค่าใช้จ่ายทางการเงินที่จำเป็นในการสร้างผลิตภัณฑ์ เมื่อเป็นผลมาจากการขายสินค้าผู้ผลิตได้รับเงินจำนวนหนึ่งจะต้องใช้ในการชดเชยในขณะที่อีกส่วนหนึ่งกลายเป็นกำไร

ต้นทุนการผลิตโอกาสคืออะไร?

ส่วนหลักของต้นทุนการผลิตคือการใช้รายการทรัพยากรบางอย่างสำหรับการผลิตสินค้า ควรเข้าใจว่าทรัพยากรที่ใช้ในที่เดียวไม่สามารถใช้ในที่อื่นได้ ตัวอย่างเช่นเงินที่ใช้ในเตาอบพิซซ่าไม่สามารถใช้กับผลิตภัณฑ์พิซซ่าได้ ทรัพยากรประเภทนี้มีคุณสมบัติเช่น จำกัด และหายาก

ถ้าหากมีการใช้ทรัพยากรหนึ่งรายการในเขตข้อมูลหนึ่งทรัพยากรนั้นก็จะสูญเสียความสามารถในการใช้งานในด้านอื่นของกิจกรรม

จากนี้ไปเมื่อเริ่มต้นการผลิตผลิตภัณฑ์บางอย่างจำเป็นต้องปฏิเสธการใช้ทรัพยากรเดียวกันในสาขากิจกรรมอื่นอย่างสมบูรณ์

มันคือทรัพยากรเหล่านี้ที่มักถูกเรียกว่า "ต้นทุนการผลิตโอกาส" เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องคำนึงถึงในระหว่างการวิเคราะห์งานใด ๆ

ต้นทุนทางเลือกของการผลิตมักจะถูกเรียกว่าต้นทุนใด ๆ สำหรับการผลิตของผลิตภัณฑ์เฉพาะซึ่งสามารถประเมินได้จากมุมมองของความเป็นไปได้ที่หายไปของการใช้งานในพื้นที่อื่นและเพื่อวัตถุประสงค์อื่น

ต้นทุนการผลิตทางเลือกรวมถึง:

1. ค่าใช้จ่ายในการสูญเสียโอกาสในการผลิตสินค้าและบริการ

2. ค่าใช้จ่ายที่กำหนดไว้

3. ต้นทุนของโอกาสที่ถูกปฏิเสธ

สิ่งที่มักจะรวมอยู่ในต้นทุนการผลิตโอกาส

ค่าใช้จ่ายในการผลิตโอกาสมักจะวัดในแง่การเงิน พวกเขาถูกกำหนดโดยความแตกต่างระหว่างกำไรที่องค์กรสามารถรับได้ด้วยการใช้เงินทุนที่มีเหตุผลมากที่สุดกับรายได้จริงที่ได้รับ

แต่ยังมีค่าใช้จ่ายที่ไม่ได้รับอนุญาตให้เรียกว่าค่าใช้จ่ายโอกาส ต้นทุนที่เกิดขึ้นโดยองค์กรในใบสั่งที่ไม่มีเงื่อนไขไม่สามารถเรียกได้ว่าเป็นทางเลือก ค่าใช้จ่ายเหล่านี้รวมถึงการเช่าห้องจ่ายภาษีและอีกมากมาย เมื่อทำการตัดสินใจเกี่ยวกับลักษณะทางเศรษฐกิจค่าใช้จ่ายดังกล่าวจะไม่ถูกวิเคราะห์

ต้นทุนการผลิตโดยนัยคืออะไร?

ต้นทุนโดยนัยของโอกาสที่ถูกปฏิเสธมักจะถูกเรียกว่าเฉพาะต้นทุนการผลิตที่องค์กรเป็นเจ้าของเท่านั้น ต้นทุนโดยนัยไม่ใช่ค่าใช้จ่ายที่เรียกเก็บเงินได้

ต้นทุนดังกล่าวสามารถกำหนดได้โดยแนวคิดดังต่อไปนี้:

1. กำไรที่ผู้ประกอบการกำหนดไว้ว่าเป็นค่าตอบแทนขั้นต่ำที่สามารถทำให้เขาอยู่ในกิจกรรมบางอย่าง ตัวอย่าง ผู้ชายมีส่วนร่วมในการขายเนื้อกระต่าย และเขาเชื่อว่ากำไรซึ่งอยู่ในระดับ 16% ของจำนวนเงินที่เขาลงทุนในกระบวนการผลิตเป็นเรื่องปกติ แต่ถ้าเป็นผลจากการผลิตกำไรคงที่จะลดลงเล็กน้อยจากนั้นเขาจะต้องโอนเงินทุนของเขาไปยังทรงกลมใหม่เพื่อที่จะได้รับผลกำไรปกติตามความเห็นของเขาในภายหลัง

2. การเงินที่บุคคลอาจได้รับหากเขาใช้ทรัพยากรที่มีอยู่ในงบดุลในพื้นที่ที่มีกำไรมากกว่า รวมถึงค่าแรงที่บุคคลจะได้รับขณะทำงานในสาขาอาชีพอื่น

3. มีกฎหมายสำหรับค่าใช้จ่ายในการผลิตโดยนัยคือสาระสำคัญคือต้นทุนสำหรับเจ้าของสามารถเป็นกำไรที่เขาสามารถทำได้โดยการกำหนดทุนของเขาสำหรับงานอื่น ตัวอย่างเช่นคนที่มีที่ดินในการกำจัดของเขาอาจมีค่าใช้จ่ายโอกาสโดยนัยเช่นค่าเช่าโดยที่เขาไม่ได้ใช้ที่ดินของเขาเองและปล่อยให้เช่า

หากคุณพึ่งพาทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ตะวันตกปรากฎว่าค่าใช้จ่ายในการผลิตโอกาสรวมถึงรายได้ของผู้ประกอบการซึ่งถือเป็นการชำระเงินสำหรับความเสี่ยง ในเวลาเดียวกันค่าธรรมเนียมนี้เป็นรางวัลเช่นเดียวกับแรงจูงใจในการรักษาสินทรัพย์ของพวกเขาในรูปแบบของการเงินในองค์กรปัจจุบันโดยไม่เปลี่ยนเส้นทางไปยังกระบวนการผลิตอื่น

ต้นทุนการผลิตที่แท้จริงคืออะไร?

ต้นทุนการผลิตทางเลือกที่ชัดเจนคือเงินที่จ่ายให้แก่ซัพพลายเออร์เพื่อจัดหาปัจจัยการผลิตที่จำเป็นซึ่งจำเป็นในการจัดระเบียบกระบวนการทั้งหมดและขั้นตอนกลาง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งมันเป็นประเพณีที่จะต้องทราบต้นทุนการผลิตที่ชัดเจนดังต่อไปนี้:

1. ค่าใช้จ่ายในการขนส่งใด ๆ

2. การชำระเงินที่จำเป็นสำหรับการซื้อหรือเช่าอาคารเครื่องจักรเครื่องมือกลโครงสร้างและอุปกรณ์อื่น ๆ ที่จำเป็นสำหรับการสร้างสินค้า

3. เงินเดือนของคนงานที่เกี่ยวข้องในกระบวนการผลิต

4. การจ่ายค่าสาธารณูปโภค

5. การชำระเงินสำหรับการจัดหาทรัพยากรจากซัพพลายเออร์

6. การชำระเงินให้กับธนาคารและ บริษัท ประกันภัยสำหรับการให้บริการของพวกเขา

ความแตกต่างระหว่างต้นทุนทางเศรษฐกิจและการบัญชีคืออะไร

ค่าใช้จ่ายในการผลิตซึ่งในสิ่งอื่น ๆ ประกอบด้วยกำไรเฉลี่ยหรือปกติเรียกว่าต้นทุนทางเศรษฐกิจต่างๆ ค่าใช้จ่ายดังกล่าวเป็นเพียงชั่วคราวและขึ้นอยู่กับทฤษฎีเศรษฐศาสตร์สมัยใหม่ถือเป็นค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจริงหากเลือกการตัดสินใจทางเศรษฐกิจที่ทำกำไรได้มากที่สุด ดังนั้นจึงปรากฎว่านี่เป็นคุณสมบัติที่ผู้ประกอบการต้องพยายามอย่างแท้จริง แต่เป็นผลมาจากความจริงที่ว่าอุดมคติดังกล่าวยากต่อการเข้าถึงในการปฏิบัติงานที่ทันสมัยภาพที่แท้จริงของต้นทุนการผลิตทั้งหมดจึงค่อนข้างแตกต่างกัน

สิ่งสำคัญคือต้องเข้าใจว่าต้นทุนทางเศรษฐกิจไม่ใช่การบัญชี สำหรับการดำเนินการใด ๆ ในการบัญชีจะมีการใช้ตัวบ่งชี้เช่นกราฟความสามารถในการผลิต

ในทางทฤษฎีเศรษฐศาสตร์มีการใช้ต้นทุนทางเลือกในการผลิตซึ่งแตกต่างจากการบัญชีในความเป็นไปได้ของการประมาณต้นทุนภายใน

สำหรับตัวอย่างเพิ่มเติมคุณสามารถจินตนาการถึงการผลิตธัญพืช ส่วนหนึ่งของพืชควรจะถูกทิ้งไว้โดยผู้ผลิตเพื่อที่จะหว่านในอนาคต ดังนั้นปรากฎว่าเมล็ดข้าวที่ผลิตโดยองค์กรจะถูกใช้สำหรับความต้องการภายในของเขา และจำนวนของเมล็ดนี้จะไม่จ่าย

เมื่อมีการบัญชีจะต้องบันทึกต้นทุนภายในเป็นต้นทุน แต่ถ้าคุณประเมินสินค้าที่ได้รับจากด้านการกำหนดราคาธัญพืชหรือต้นทุนโอกาสการผลิตอื่น ๆ ที่คล้ายคลึงกันควรจะถูกประเมินที่มูลค่าตลาด