แนวคิดประเภทและรูปแบบขององค์กร

ผู้ประกอบการเป็นหนึ่งในกลไกที่สำคัญที่สุดของระบบเศรษฐกิจตลาด หากคุณปฏิบัติตามตัวอักษรของกฎหมายบุคคลธรรมดาและนิติบุคคลที่จดทะเบียนโดยรัฐเท่านั้นที่สามารถดำเนินธุรกิจได้ บทบาทที่สำคัญอย่างยิ่งต่อเศรษฐกิจคือการดำเนินงานโดยองค์กรการค้า - องค์กรต่างๆ พวกเขาคือผู้ผลิตสินค้าและบริการจำนวนมากสร้างงานสร้างมาตรฐานของสังคม

Enterprise เป็นวิธีการจัดการธุรกิจ

กิจกรรมผู้ประกอบการเป็นกิจกรรมที่องค์กรธุรกิจดำเนินการด้วยความเสี่ยงของตัวเองในขณะที่ยังคงความเป็นอิสระ กิจกรรมดังกล่าวมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างผลกำไรอย่างเป็นระบบจากการให้บริการการขายผลิตภัณฑ์ประสิทธิภาพของงานประเภทต่าง ๆ รวมถึงการใช้ทรัพย์สิน เรื่องของกิจกรรมผู้ประกอบการอาจเป็นบุคคลที่ลงทะเบียนในฐานะนี้ตามกฎหมาย รายได้ที่ได้รับจากกิจกรรมผู้ประกอบการเรียกว่ากำไร

ในรัสเซียผู้ประกอบการมักถูกเรียกว่านักธุรกิจ อย่างไรก็ตามในกฎหมายภายในประเทศไม่พบคำบรรยายของแหล่งกำเนิดอเมริกัน มันแทนคือคำว่า "ผู้ประกอบการ"

หากธุรกิจเปิดเป็นรายบุคคลก็จะกลายเป็นผู้ประกอบการรายบุคคล องค์กร (บริษัท, บริษัท) จะถูกพิจารณาว่าเป็นนิติบุคคลที่ทำธุรกิจ ไม่ว่าในกรณีใด ๆ พื้นฐานของกิจกรรมดังกล่าวคือความสามารถในการเป็นผู้ประกอบการของบุคคลที่เปิดธุรกิจของตนเอง ในฐานะที่เป็นผู้มีส่วนร่วมอิสระในความสัมพันธ์ทางการตลาด บริษัท ทำหน้าที่ในด้านความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจในนามของตนเองและรับผิดชอบด้านทรัพย์สินสำหรับภาระผูกพันหลายประการ

ประเภทของวิสาหกิจและสัญญาณของกิจกรรมผู้ประกอบการ

บุคคลและนิติบุคคลตามกฎหมายมีสิทธิที่จะมีส่วนร่วมในประเภทของผู้ประกอบการ ผู้ประกอบการอาจจะ:

• ในเชิงพาณิชย์

• การผลิต;

• นวัตกรรม

• การเงิน

บ่อยครั้งในการกดคุณสามารถค้นหาชื่อต่าง ๆ ของนิติบุคคลที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมผู้ประกอบการ: บริษัท, บริษัท, องค์กร, องค์กร, บริษัท ฯลฯ จะต้องจำไว้ว่าในความหมายทั่วไปที่สุดองค์กรเข้าใจว่าเป็นองค์กรธุรกิจอิสระที่ผลิตสินค้าบริการและทำงานโดยมีเป้าหมายในการทำกำไรและสนองความต้องการของสังคม

หนึ่งในคุณสมบัติที่สำคัญขององค์กรสามารถแสดงโดยแนวคิดของ "คุณสมบัติที่ซับซ้อน" นี่คือชื่อของอสังหาริมทรัพย์และสังหาริมทรัพย์ซึ่งรวมกันเป็นรูปแบบเดียว คอมเพล็กซ์นี้ควรใช้สำหรับจุดประสงค์ทางเทคโนโลยีหรือการผลิตเฉพาะ องค์ประกอบของคอมเพล็กซ์อาจเป็นที่ดินอาคารและสิ่งปลูกสร้างอุปกรณ์เครื่องบินพื้นที่และเรือเดินทะเล แยกสินทรัพย์ที่ไม่มีตัวตนถูกนำเข้าบัญชีในคอมเพล็กซ์ทรัพย์สินขององค์กรซึ่งอาจรวมถึงเครื่องหมายการค้าใบอนุญาตลิขสิทธิ์และสิ่งที่คล้ายกัน

ในกรณีส่วนใหญ่องค์กรจะถูกจัดตั้งขึ้นเป็นองค์กรการค้าแม้ว่าในบางกรณีองค์กรที่ไม่แสวงหาผลกำไรอาจดำเนินธุรกิจ คำพ้องความหมายสำหรับแนวคิดของ "องค์กรเชิงพาณิชย์" สามารถใช้เป็นแนวคิดของ "บริษัท ", "บริษัท ", "บริษัท " ความแตกต่างระหว่างพวกเขาจะถูกกำหนดโดยลักษณะของกฎหมายของแต่ละประเทศ ในกรณีส่วนใหญ่มันจะไม่ถูกต้องในการตั้งชื่อ บริษัท ย่อยหรือ บริษัท ในเครือ และโรงงานอาจเรียกได้ว่าเป็น บริษัท บริษัท เป็นสมาคมของนิติบุคคลหรือบุคคลซึ่งมักจะอยู่ในรูปของ บริษัท ร่วมทุนและมักจะบริหารงานโดยคณะกรรมการ บริษัท

บทบาทของวิสาหกิจในระบบเศรษฐกิจ

องค์กรในระบบเศรษฐกิจสมัยใหม่กำลังกลายเป็นผู้บริโภคทรัพยากรรายใหญ่การได้มาซึ่งวัตถุดิบวัสดุส่วนประกอบชิ้นส่วนส่วนประกอบ ฟังก์ชั่นอื่นขององค์กรที่กำหนดบทบาทของมันในทางเศรษฐกิจก็คือมันเป็นซัพพลายเออร์ของสินค้างานบริการในตลาดเดียวกัน

เป้าหมายหลักของธุรกิจใด ๆ คือการทำกำไร สำหรับสิ่งนี้จำเป็นต้องระบุความต้องการทางสังคมค้นหาวิธีที่จะทำให้พอใจและนำเสนอผลิตภัณฑ์เพื่อผู้บริโภคที่สามารถปฏิบัติตามภารกิจนี้ได้ มีส่วนร่วมในการผลิตและการตลาดของผลิตภัณฑ์องค์กรต้องพิชิตส่วนแบ่งการตลาดเพิ่มผลกำไรเพิ่มประสิทธิภาพต้นทุนและดูแลการสร้างชื่อเสียงทางธุรกิจ รูปแบบธุรกิจตะวันตกสันนิษฐานว่าองค์กรมีภารกิจพิเศษซึ่งกำหนดความหมายของการสร้างและการดำรงอยู่ขององค์กรการค้า ปรัชญาขององค์กรมักจะนำสิ่งที่มีคุณค่าและประโยชน์ที่ไม่มีเงื่อนไขมาสู่โลก

ระบบย่อยการทำงาน

การสร้างผลิตภัณฑ์จัดทำโดยหน่วยการผลิตของ บริษัท โครงสร้างการขายและการตลาดขององค์กรมีหน้าที่รับผิดชอบในการขายผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปในตลาด โดยทั่วไปแล้วองค์กรอุตสาหกรรมจะมีระบบย่อยสามระบบที่มีฟังก์ชั่นอิสระ เหล่านี้รวมถึง:

• ระบบการจัดหา

• ระบบการผลิต

• ระบบการขาย

Supply มีหน้าที่จัดหาทรัพยากรที่ต้องการในการผลิต ในที่สุดก็เปลี่ยนทรัพยากรเพื่อเปลี่ยนเป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป ผลิตภัณฑ์จะทำการตลาดและจัดส่งไปยังผู้บริโภคขั้นสุดท้ายโดยองค์กรการขาย

การจำแนกประเภทและรูปแบบของวิสาหกิจ

องค์กรที่ดำเนินงานในระบบเศรษฐกิจตลาดมีขนาดแตกต่างกันโดยการติดต่อกับอุตสาหกรรมโดยคุณสมบัติของการทำธุรกิจเช่นเดียวกับรูปแบบทางกฎหมาย ในรัสเซียการจำแนกประเภทของรัฐวิสาหกิจในแง่ขององค์กรของพวกเขาเป็นที่ยอมรับในกฎหมาย อย่างไรก็ตามรูปแบบอื่น ๆ ของการจัดประเภทค่อนข้างเป็นไปได้

ตามวัตถุประสงค์ของกิจกรรมทุกองค์กรที่มีสิทธิในการดำเนินธุรกิจแบ่งออกเป็น:

• ในเชิงพาณิชย์

• กำไร

ในแง่ของความร่วมมืออุตสาหกรรมมีรัฐวิสาหกิจของอุตสาหกรรมที่ใช้แรงงานเข้มข้น (ตัวอย่างเช่นในภาคบริการ); วิสาหกิจของอุตสาหกรรมที่ใช้เงินทุนสูง (รวมถึงวิศวกรรมเหมืองแร่) อุตสาหกรรมที่เน้นความรู้ (เช่น บริษัท เทคโนโลยีสารสนเทศ)

ขึ้นอยู่กับรูปแบบของความเป็นเจ้าของวิสาหกิจต่าง ๆ:

• รัฐบาล

• บุคคล

• เอกชน

• รวม;

• ร่วมกัน

ตามขนาดของกิจกรรมวิสาหกิจแบ่งออกเป็นเล็กกลางใหญ่ ความยั่งยืนและความมีชีวิตที่ใหญ่ที่สุดคือองค์กรขนาดใหญ่ที่สามารถควบคุมส่วนแบ่งการตลาดที่สำคัญได้ บริษัท ข้ามชาติเพลิดเพลินไปกับข้อได้เปรียบพิเศษในตลาดซึ่งหลายแห่งมีสาขาในส่วนต่าง ๆ ของโลก องค์กรขนาดเล็กมีความยืดหยุ่นมากขึ้นและง่ายต่อการสร้างหรือปิด บริษัท ดังกล่าวง่ายต่อการปรับให้เข้ากับสภาพเศรษฐกิจที่เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาและมีความคล่องตัวในการบริหารจัดการมากขึ้น

ข้อได้เปรียบขององค์กรขนาดใหญ่นั้นตั้งอยู่บนความจริงที่ว่าพวกเขามีโอกาสใช้เงินในการออกแบบการทดลองและการวิจัยซึ่งช่วยให้พวกเขาได้รับข้อได้เปรียบในการแข่งขันพิเศษและผลิตผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพดีขึ้น อย่างไรก็ตามข้อดีของวิสาหกิจขนาดใหญ่มีพรมแดนของตนเองเมื่อผ่านกิจกรรมการผลิตและระบบการจัดการการผลิตที่อาจถูกละเมิด